poznaj fakty z historii miasta

Historia Ciechocinka

Wstęp

Ciechocinek w pełni zasługuje na zaszczytny tytuł “Perła Uzdrowisk Polskich” i jest jednym z najpopularniejszych miast uzdrowiskowych w Polsce. Nie bez powodu, wiele osób wybierających się na wakacje w Polsce kieruje się na urlop właśnie do Ciechocinka. Często właśnie za sprawą bogatej historii tego miasta. Ciechocinek, znany przede wszystkim jako uzdrowisko, posiada bogatą i wielowymiarową historię, która splata się z losami Polski i Europy. Od pradziejów, poprzez burzliwe średniowiecze, aż do współczesności, miasto to odgrywało różnorodne role, przekształcając się z niewielkiej osady w znaczący ośrodek zdrowia i kultury.
Historia Ciechocinka

Historia Ciechocinka

Epoka brązu i wczesna historia (do X wieku)

Niewiele wiadomo o Ciechocinku w czasach przedhistorycznych. Region, w którym leży miasto, był zamieszkiwany już w epoce brązu. Znaleziska archeologiczne wskazują na istnienie w tym okresie małych osad rolniczych, które mogły korzystać z miejscowych źródeł solankowych. 

Średniowiecze (X-XV wiek)

Historia ciechocińskich źródeł solankowych sięga XIII wieku, a dokładnie roku 1235, gdy książę Konrad Mazowiecki przekazał Zakonowi Krzyżackiemu dwie warzelnie soli. W zamian zakon był zobowiązany do świadczenia deputatów solnych dworom księcia i biskupa

Czasy nowożytne (XVI-XVIII wiek)

W okresie renesansu i późniejszych wiekach, Ciechocinek, podobnie jak wiele miast w Polsce, przeżywał okresy rozwoju i stagnacji. Znajdujące się w regionie bogate złoża soli przyciągały zainteresowanie gospodarcze. Jednak dopiero w XVIII wieku zaczęto dostrzegać lecznicze właściwości miejscowych wód solankowych, co stopniowo przekształcało charakter osady.

XIX wiek – rozkwit uzdrowiska

W XIX wieku, w okresie zaborów, Ciechocinek zyskał na znaczeniu jako uzdrowisko. Rozbudowa infrastruktury, budowa zakładów kąpielowych i pensjonatów przyciągnęła zamożną klientelę z różnych stron zaborczej Polski. W tym czasie miasto stało się symbolem luksusu i ekskluzywności. Chętnie gości w nim kuracjusze z Polski i Europy.

Okres międzywojenny

Po zakończeniu I wojny światowej uzdrowisko zostało przejęte przez Rząd Polski i podporządkowane Ministerstwu Zdrowia. Odbudowywano i uruchamiano w tym okresie zniszczone w czasie wojny urządzenia lecznicze, powstawały nowe pensjonaty dla letników, wybudowano pocztę, szkołę, kompleks mieszkalno-handlowy “Europa”, “Dworek Prezydenta RP” i inne obiekty. Powstaje w okresie tym również Park Zdrowia na terenie między tężniami. Składa się on z basenu termalno-solankowego, ogródka jordanowskiego, boiska sportowego oraz rozległych terenów zielonych okalających tężnie.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku, Ciechocinek kontynuował rozwój jako uzdrowisko. W latach trzydziestych Ciechocinek zaczyna przeobrażać się w miasto – ogród. Było to spełnienie wizji architekta zieleni – Zygmunta Hellwiga, twórcy ciechocińskich dywanów kwiatowych, zegara kwiatowego i wielu parków i skwerów.

II Wojna Światowa

Jednak II wojna światowa przyniosła zniszczenia i zmiany. Po wybuchu II wojny światowej Ciechocinek przemianowano na Hermannsbad. Zrobiono z niego jeden wielki szpital wojskowy dla Niemców. W trakcie okupacji miasto również pełniło funkcję uzdrowiska, ale wyłącznie dla obywateli niemieckich. Specjaliści III Rzeszy porównujący miejscowe źródła solankowe ze źródłami na terenie Rzeszy bardzo wysoko oceniali ich jakość, a źródło termalne nr 14 nazwali wręcz “cudem natury”.

Po wojnie Ciechocinek musiał odbudować swoją pozycję. Ten okres był trudny dla całej Polski, a Ciechocinek, jak wiele innych miast, musiał dostosować się do nowej rzeczywistości politycznej i społecznej. Po wyzwoleniu 21 stycznia 1945 roku przystąpiono szybko do reaktywowania uzdrowiska. Na szczęście wojna nie dokonała wielkiego spustoszenia. Ocalały, mimo prób ich wysadzenia przez okupantów, najważniejsze obiekty w mieście: łazienki, dworzec, kościół.

Powojenna transformacja

Po wojnie nastąpiła znacząca zmiana – wprowadzenie bezpłatnej opieki zdrowotnej w ramach socjalistycznego państwa sprawiło, że uzdrowisko stało się dostępne dla szerszych warstw społeczeństwa. Transformacja ta miała swoje plusy i minusy – z jednej strony demokratyzacja dostępu do leczenia, z drugiej utrata ekskluzywnego wizerunku. Ta zmiana była odzwierciedleniem szerszych przemian w Polsce powojennej, gdzie dążono do większej równości i dostępności usług dla ogółu społeczeństwa.

Przesiedlenia z Kresów Wschodnich

Ważnym momentem dla Ciechocinka było przesiedlenie ludności z Kresów Wschodnich po II wojnie światowej. Doprowadziło to do mieszania się kultur i tradycji, ale także do przekształceń społecznych i kulturowych. Prywatne sanatoria zostały znacjonalizowane, a wiele budynków przekształcono na mieszkania. To sprawiło, że miasto zrobiło się wielowyznaniowe i wielokulturowe, ale brak funduszy na ochronę zabytków, które zostały zaadoptowane na lokale dla przesiedleńców sprawił, że podupadło na wizerunku.

Okres przemian ustrojowych

Jednym z symboli Ciechocinka był basen termalno-solankowy, wybudowany w latach 20. XX wieku. Uważany za jeden z najnowocześniejszych w tamtych czasach, przyciągał turystów i kuracjuszy z całego kraju. Jego stopniowa degradacja pod koniec XX wieku stała się symbolem zmian, jakie przechodziło miasto. Ostatecznie w 2006 został zamknięty i popada w ruinę.

Współczesność

W nowym tysiącleciu Ciechocinek stara się odbudować swój wizerunek jako miejsca dostępnego dla wszystkich, zachowując przy tym swoje historyczne dziedzictwo. Inwestycje w infrastrukturę turystyczną i medyczną, a także w kulturę i ochronę zabytków, mają na celu przywrócenie dawnej świetności tego wyjątkowego miasta.

Zakończenie

Historia Ciechocinka jest nierozerwalnie związana z historią Polski i Europy. Od małej osady solankowej, poprzez status ekskluzywnego uzdrowiska, aż do współczesnego centrum turystyczno-zdrowotnego, miasto to przeszło długą i fascynującą drogę, będąc świadkiem i uczestnikiem wielu ważnych wydarzeń w historii regionu i kraju. Obecnie władze miasta zabiegają, aby miasto zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Pozwoli to zbudować jeszcze większe znacznie na uzdrowiskowej mapie Europy i Świata. Jest to miasto, które warto odwiedzić o każdej porze roku. Wiele osób zatrzymuje się w Ciechocinku na kilka dni, ale są tacy, którzy przyjeżdzają tutaj na kilka godzin, aby pospacerować i dobrze zjeść. Stąd w Ciechocinku jest obecnie wiele dobrych restauracji, a wiele z nich oferuje obiady dla grup.

Historia Ciechocinka